Grensverleggend beter worden

9 oktober 2023
leestijd
Grensverleggend beter worden is de lijfspreuk van het LUMC. Arts-onderzoeker cardiologie Julius Heemlaar doet promotieonderzoek in het Hart Long Centrum en heeft deze tekst wel heel serieus genomen. Op dit moment is hij werkzaam bij het befaamde Massachusetts General Hospital (MGH) en Harvard Medical School te Boston (Verenigde Staten). We vroegen hem om zijn ervaringen te delen over hoe het is om als LUMC-er in een Amerikaans onderzoeksinstituut te werken.

Sinds 2019 werk ik in het LUMC bij het Hart Long centrum, eerst als arts-assistent cardiologie en later als onderzoeker op het gebied van hart- en vaatziekten bij patiënten met een recente of vroegere kanker diagnose. Dit is een bijzondere patiëntenpopulatie, voor wie samenwerking cruciaal is. Samenwerking tussen de verschillende oncologische specialisten zoals longartsen, internisten, radiologen en chirurgen is dagelijkse kost in dit veld. Dat kan aanvankelijk lastig zijn, omdat de verschillende specialisten met een andere bril kijken, maar gelukkig hebben we in het LUMC een prettige en soepele samenwerking bewerkstelligd tussen de verschillende experts. Het is daarnaast een onderzoeksgebied dat in de laatste jaren steeds meer aandacht heeft gekregen.

Cardio-oncologie – zoals het onderzoeksgebied wordt genoemd – is booming. Ik merkte in wetenschappelijke tijdschriften dat met name in de regio Boston er enkele pioniers waren die heel vernieuwend cardio-oncologie onderzoek deden, waar wij in Nederland ook van zouden kunnen profiteren. Dit was de reden voor mij om een naar Amerika te vertrekken.

Harvard Medical School en de gelieerde ziekenhuizen, waaronder Massachusetts General Hospital, zijn het absolute walhalla van medische wetenschappen. Nergens ter wereld wordt er zo veel onderzoek gedaan als in deze regio. Veel van de onderzoeksmethoden die tot op de dag van vandaag wereldwijd worden gebruikt zijn hier ontstaan. Eén van de redenen dat hier zo veel onderzoek wordt gedaan, is de nauwe banden met de technische onderzoeksinstituten en bedrijven die ook in Boston gevestigd zijn. Naast het Massachusetts Institute of Technology (MIT) zitten hier allerlei grote tech bedrijven zoals Google. De gemene deler van deze bedrijven is dat het overgrote deel focust op life sciences. Daarom was het geen verassing dat uitgerekend hier baanbrekend cardio-oncologie onderzoek plaatsvond.

Dat samenwerking de sleutel tot succes is, merk ik ook op mijn werkplek. Nagenoeg iedereen staat open voor samenwerking en een wereldklasse expert is vaak een enkele email of telefoontje verwijderd. Deze ‘collaborative spirit’ draagt er ook aan bij dat er in een korte tijd veel nieuwe ideeën kunnen ontstaan. Belangrijker nog: de ware kracht van werken in zo’n groot onderzoeksinstituut is dat je in een korte tijd deze nieuwe ideeën kan testen. De databanken met informatie over diagnostische scans, laboratoriumwaarden, bloeddrukmetingen, echo’s en hartkatheterisaties van patiënten zijn vele malen groter dan ik gewend was in Nederland. Dit laat ook zien waarom het belangrijk is voor instituten zoals het LUMC om samen te werken met grote onderzoeksinstellingen in het buitenland. In het LUMC hebben we ontzettend getalenteerde collega’s werken die hun nieuwe uitvindingen, methodes en theorieën goed zouden kunnen toetsen in de grote Amerikaanse databanken. Andersom hebben ze in Boston altijd oor naar mensen met goede ideeën, die eventueel tijdelijk bij hen zouden kunnen komen werken. Uiteindelijk leidt dit tot een vruchtbaar wetenschappelijk klimaat waar wereldwijd de patiëntenzorg door zal verbeteren.

Wanneer ik binnenkort naar Nederland terugkeer, is het geruststellend te weten dat onze samenwerking voor wetenschappelijk onderzoek en speciale medische inhoudelijke overleggen blijft voortbestaan. Mijn Nederlandse collega zal mijn onderzoeksplek in Boston overnemen. De ervaring en kennis die ik in Amerika heb vergaard, zal ik gelijk kunnen toepassen in onze onderzoeksgroep in Nederland. Zo worden ook wij Grensverleggend Beter.