Aroena Badal
&w=400&h=400)
‘Is de afdeling Gynaecologie niet wat voor je?’ vroeg een collega van Aroena, toen ze nog als kernanalist op de afdeling Moleculaire Biologie werkte. Het idee sprak haar aan, maar ze was niet meteen enthousiast: haar angst voor bloed stond haar in de weg. Toch hield het haar niet tegen om te solliciteren en een dagje mee te lopen op het lab van de IVF-polikliniek. En na het overwinnen van haar angst kwam de volgende nieuwe stap in zicht: contact met patiënten. “In mijn vorige functie kreeg ik alleen de patiëntennummers te zien en niet de personen die daarbij horen. Wat mij moeilijk leek aan het werken met patiënten is dat je ook hun emotie en eventueel pijn te zien krijgt. Maar ik zie nu hoe ik mensen kan helpen om hun droom van een gezin uit te laten komen. Dat maakt mijn werk heel mooi.”
Het plaatsen van een embryo
En dat maakt het werk van Aroena ook heel divers. “In eerste instantie is het één van mijn taken om in het lab, vanachter de microscoop, het juiste embryo uit te kiezen. Vervolgens wordt die door de arts en mij teruggeplaatst bij de patiënt.” Hierbij brengt de arts de katheter in de baarmoeder. Zodra deze op de juiste plek zit, komt Aroena in actie. “Ik weet precies hoeveel ik moet inspuiten om het embryo te plaatsen. Soms is er maar één kans om het te laten slagen en die kans ligt deels ook in mijn handen.”
"Wij helpen mensen om hun droom van een gezin in vervulling te laten gaan."
Trots op het resultaat
Het leuke van het werken met patiënten is voor Aroena dat ze direct resultaat ziet van haar werk. “Zo was ik laatst op een feestje waar een man en vrouw op me afkwamen. Ik herkende ze niet, maar zij mij wel.” Aangezien haar werk vertrouwelijk is zal ze ook nooit op patiënten afstappen, maar dit echtpaar stak het niet onder stoelen of banken dat ze bij haar in het LUMC waren geweest. ‘Zie je onze baby daar’ vertelden ze. ‘Dankzij jou en de arts is de terugplaatsing van de embryo succesvol geweest en we zijn dolblij met het resultaat.’ Voor Aroena is dit de perfecte beloning voor haar werk. “Op zo’n moment voel je je heel trots en bevoorrecht dat je dit werk mag doen.”
Van ingevroren eierstokweefsel tot een succesvolle zwangerschap
En dat is niet de enige successtory van de afdeling. In 2015 is het namelijk voor het eerst in Nederland gelukt om bij een patiënt vanuit eerder ingevroren eierstokweefsel een zwangerschap te bewerkstelligen. “Eén eierstok was bij deze patiënt weggehaald en de buitenschil met daarin onrijpe eicellen werd ingevroren. Drie jaar later is dit weefsel ontdooid en zijn stukjes ovariumweefsel teruggeplaatst in de achtergebleven eierstok.” De methode van IVF werd in dit geval toegepast. Omdat er maar één eicel bleek te rijpen was dit een spannend moment voor de afdeling, want zou die ene eicel genoeg zijn? Het harde werken werd beloond: de volgende dag bleek de eicel bevrucht en na terugplaatsen van het embryo was de patiënt zwanger. “Ze is hier zelfs op de afdeling langsgekomen om haar baby te laten zien. Ons hele team heeft hier een aandeel in gehad en samen hebben we dit waargemaakt.”