Stina Duyverman - Slagter
In haar jaren bij het LUMC maakte Stina mee hoe het Academisch Ziekenhuis Leiden (AZL), toen in de Leidse volksmond ook wel bekend als ‘het grote ziekenhuis’ overging in een Universitair Medisch Centrum. Ze was erbij toen alle paviljoens geleidelijk aan verhuisde naar het hoofdgebouw van het LUMC.
Naast deze veranderingen maakte Stina ook tal van andere ontwikkelingen mee, zoals de ontwikkeling van de verpleegkundige functies “Verpleegkundige functies zoals we nu kennen als verpleegkundig specialist, verpleegkundig expert, en dergelijke, waren er destijds nog niet, we kenden toen functies als verpleegkundige, verpleegkundige A, eerste verpleegkundige en eerste verpleegkundige A. Als verpleegkundig hoofd was je ook echt een soort superzuster: jij wist alles van alle patiënten en liep ook in het wit.”
Nieuwe richtingen
Bij een reorganisatie in divisie 2 - medio 2005- werd Stina gevraagd de toenmalig directeur Bouwzaken (Loes van Groningen) te ondersteunen bij een belangrijke verandering in het LUMC, de overgang van de toenmalige opleidingen naar het onderwijsgebouw. De laatste stap in het onderbrengen van alle kerntaken op één locatie. Een totaal andere rol dan Stina tot dusver had gehad, maar eentje die haar nieuw elan gaf om weer een belangrijke steen bij te dragen aan het vooruithelpen van het LUMC. “Ik hield me samen met Loes van Groningen bezig met alles wat te maken had met dit project: loopt de bouw ‘in de pas’? Hoe brengen we al die verschillende afdelingen onder in minder ruimte? Hoe regelen we de gezamenlijke bevoorrading en hoe regelen we de kosten? Hoe komen we tot een goede ruimtetoekenning per onderwijsafdeling zodat de onderwijsroostering kan worden ingevuld? En onderwerpen zoals het inrichten van het gebouw, het regelen van de verhuizing en het opleveren van de leegkomende gebouwen aan de Universiteit Leiden.” Ze had er haar handen vol aan, maar kan nu terugblikken op een prachtig avontuur.
Na nog diverse jaren en projecten op Bouwzaken kwam voor Stina in 2016 een volgende stap in haar LUMC-carrière. “Ik werd gevraagd te helpen de organisatie op te werken voor de meest recente Niaz-accreditatie. In deze periode werd ook het directoraat Kwaliteit en Patiëntveiligheid gevormd waar Stina als adviseur Kwaliteit en Patientveiligheid in opging. Ook vervult zij sinds 2017 de functie van klachtenfunctionaris. Deze functie is namelijk sinds 1 januari 2016 wettelijk verplicht voor alle zorginstellingen en werd binnen het LUMC vanaf deze datum door één medewerker ingevuld, naast het bestaande takenpakket. Hierdoor was continuïteit van deze functie nog onvoldoende geborgd, waardoor Stina in 2017 werd gevraagd om deze functie mede in te vullen en verder vorm te geven.
“Met elkaar altijd zoeken: ‘hoe kan het beter?’”
Persoonlijke ontwikkeling en veranderingen in de zorg
Zo heeft Stina wederom een interessante draai aan haar LUMC-loopbaan kunnen geven: “Als je je wilt ontwikkelen kan dat altijd. Steek je vinger op en sluit maar aan. Eén ding is zeker: “Veranderingen gaan hard en je moet zorgen dat je bijblijft. Zo heeft zij zich na haar verpleegkundige loopbaan ook ontwikkeld in bedrijfsmatig opzicht (MBA), heeft zij zich verdiept in efficiënter en doelmatiger werken (Black Belt Lean Six Sigma) en heeft zij recent een opleiding tot mediator gevolgd. Ook de behandelmogelijkheden hebben in de jaren een enorme ontwikkeling doorgemaakt. Zo kon je je veertig jaar geleden niet voorstellen dat iemand met een dwarslaesie met behulp van een exoskelet ooit nog zelfstandig zou kunnen lopen. Nu kan dat dus gewoon. Of wat te denken van grote operaties met een enorme impact op de conditie van een patiënt? We kunnen nu die operaties uitvoeren met minimale chirurgische interventies: je loopt bij wijze van spreken dezelfde dag nog de deur uit. Dat is ongelofelijk!”. Verder zien we ook ontwikkelingen in de maatschappij en op de arbeidsmarkt die ook effect hebben op de zorgsector.
Al deze ontwikkelingen dagen ons allen uit om te kijken naar: ‘hoe kan het (beter)?’
De kern van het werk
Wat Stina betreft gaat het werken in het LUMC aan het einde van de dag hierom: “Je blijft je inzetten om het met elkaar steeds beter te doen voor de mensen die hier in al hun kwetsbaarheid komen met hun gezondheidsproblemen, of je nu aan bed staat, op afvalbeheer werkt of in de Raad van Bestuur zit. Dat is de drijfveer in mijn loopbaankeuzes en jaren in het LUMC.”