Irene Pronk
&w=400&h=400)
Het werken in het ziekenhuis was haar niet geheel onbekend. Haar carrière startte ze namelijk als polisecretaresse in het HMC Bronovo. “Ik vind het fijn om met mensen te werken en dat komt in het ziekenhuis helemaal tot zijn recht. De sfeer die er hangt vind ik ook prettig en de omgang met zowel artsen, patiënten als collega’s is interessant en afwisselend.” Als HR-assistent heeft ze nog steeds veel contact met artsen en andere collega’s, maar de patiënten komen niet meer in dit rijtje voor. Toch wordt dat ruimschoots goedgemaakt: “Alle startende collega’s die binnen divisie 1 aan de slag gaan, komen bij mij voorbij. Dit zijn nieuwe collega’s voor het LUMC en ik vind het dan ook heel fijn om deze mensen een warm welkom te geven. Ik ben zelf namelijk ook op zo’n positieve manier hier binnengekomen, dus ik geef dat graag door!”
Nieuwe collega’s
Per maand starten er tientallen nieuwe collega’s in het LUMC. Behalve het zorgpersoneel bestaat deze groep bijvoorbeeld ook uit IT’ers, administratief medewerkers, onderzoekers en onderwijskundigen. Deze verschillende groepen zijn onderverdeeld onder vier divisies en twee directoraten. Irene zet zich in voor divisie 1: “Ik ondersteun onder meer de Intensive Care, OK, Heelkunde en Spoedeisende Hulp. Voor deze afdelingen regel ik alles omtrent de aanstellingen van de nieuwe collega’s.” Zo moet er een VOG worden aangevraagd en allerlei documenten zoals diploma’s worden aangeleverd. “Ik zorg dat dit op tijd is geregeld, zodat de nieuwe collega op de gewenste startdatum kan beginnen.”
“Ik geef nieuwe collega’s graag een warm welkom.”
Geboortekaartjes en handgeschreven briefjes
Daarbij fungeert Irene als vaagbaak omtrent allerlei HR-gerelateerde zaken. Van collega’s die van functie veranderen, opleidingstrajecten die worden gestart, ziekmeldingen tot pensionering. “Ik vind het belangrijk om een goede service te bieden aan zowel de nieuwe medewerkers als huidige collega’s. De vragen die ik krijg zijn heel divers, maar wat het ook is: ik ga er meteen mee aan de slag! Dit betekent dat ik soms mailtjes heel snel kan verwerken en bij de volgende vraag echt ergens in moet duiken en om het uit te zoeken. Het leukste zijn misschien wel de vragen vanuit managers die hun medewerkers willen verrassen, bijvoorbeeld als ze een jubileum halen. Ik ga dan speuren naar geboortekaartjes, handgeschreven briefjes of oude foto’s van de desbetreffende collega. Het is opvallend hoe vaak er jubilea worden gevierd. Toch verbaast het me ook niet: het LUMC is zo’n grote organisatie en je kunt hier alle kanten op. Zo wisselen collega’s ook intern van functie. Soms maken ze een stap omhoog, maar ik zie ook vaak dat collega’s zich verbreden. Zo is er voor ieder wat wils en ben je hier nooit uitgeleerd. Dit geeft mij ook het vertrouwen dat ik hier in principe tot mijn pensioen kan blijven, zonder dat ik dertig jaar lang in dezelfde functie blijf hangen.”
Lockdown
Toch is er een hoop veranderd sinds ze zelf bij het LUMC startte. Zonder het te weten was ze aanwezig bij de laatste fysieke introductiedag, want kort daarna was er de persconferentie waarin werd aangekondigd dat thuiswerken voorlopig, vanwege covid-19, de norm zou zijn. En dat betekende ook voor Irene en haar team dat ze per direct vanuit huis aan de slag ging. Gelukkig verliep deze overgang gesmeerd, want juist de acute verpleegafdelingen hadden haar het hardst nodig. Het concept ‘spoedaanstelling’ werd geïntroduceerd en direct bij afdelingen zoals de IC in werking gebracht. “De flexpool werd uit de grond gestampt waarin voornamelijk medisch studentassistenten aan de slag gingen. Zij hielpen de bijvoorbeeld bij het aan- en uittrekken van beschermende kleding voor zowel zorgpersoneel als bezoekers. Normaliter gaat er vier tot zes weken heen over het regelen van een aanstelling. Daar was nu geen tijd voor. Iedereen stond op scherp en in samenwerking met verschillende afdeling lukte het soms zelfs al om iemand de volgende dag al op de afdeling in te werken. Ik vind het dan ook heel bijzonder dat ik hier deel van uit mag maken!”