Een tekenbeet

Wat is Een tekenbeet?

Over de teek   

Teken zien eruit als kleine spinnetjes van 1 tot 3 millimeter groot. Met name in de periode van maart tot november komen ze in bossen, struiken en hoog gras voor. Als er een mens of dier voorbijkomt, laten ze zich daarop vallen en bijten zich vast in de huid. Gedurende een dag of vijf zuigen ze zich vol bloed, totdat ze verzadigd zijn. Dan laten ze zich weer vallen. Op dat moment ziet een teek eruit als een blaasje op pootjes. 

Verschijnselen

Symptomen van de ziekte van Lyme   

De ziekte van Lyme verloopt in drie opeenvolgende stadia. Elk stadium heeft bepaalde klachten, maar soms verloopt een stadium zonder dat iemand last heeft van deze klachten.   

• Tijdens het eerste stadium (drie dagen tot drie weken na de beet) kunnen mensen last krijgen van een rode ringvormige huiduitslag rond de plaats van de beet die zich geleidelijk uitbreidt. Krijgt u huiduitslag, gaat u dan langs uw huisarts. In dit eerste stadium kunt u zich ook grieperig voelen, met verschijnselen als hoofdpijn, koorts en vermoeidheid.  
• Symptomen van het tweede stadium (enkele weken tot maanden na de tekenbeet) kunnen zijn: uitstralende pijn in arm of been, uitval van de gezichtsspieren, dubbelzien, de neiging tot flauwvallen, hartritmestoornissen en pijnlijke zwellingen aan de (knie)gewrichten.
• Het derde stadium heet ook wel chronische Lymeziekte. Het is mogelijk dat mensen maanden tot jaren na de beet nog te maken krijgen met verschijnselen zoals chronische huidaandoeningen, ernstige loopstoornissen en gewrichtsklachten

Wat als ik symptomen heb?  

Heeft u last van een of meerdere symptomen van de ziekte van Lyme, zoals hierboven beschreven, gaat u dan naar uw huisarts. Vermeld dan ook de (vermoedelijke) datum van de beet. Dit is belangrijke informatie voor uw huisarts.  

Oorzaak

Wat is het gevaar van een tekenbeet?   

Sommige teken zijn zelf besmet met een bacterie, de Borrelia burgdorferi. Deze bacterie brengt de ziekte van Lyme over. Door een beet van zo'n teek kan de bacterie bij mens of dier terecht komen. Niet iedereen die besmet is met de bacterie wordt daadwerkelijk ziek, maar soms veroorzaakt de bacterie de ziekte van Lyme. Mensen kunnen de ziekte niet op elkaar overbrengen en de ziekte is ook niet overdraagbaar van huisdier op mens. Verwijdert u een teek bij uw huisdier, dan loopt u dus geen risico om besmet te raken.   

U kunt niet immuun worden voor de ziekte van Lyme, dus iedere tekenbeet geeft weer een nieuwe kans op besmetting. 

Welke behandelingen zijn er mogelijk?

Behandeling   

De ziekte van Lyme is met een antibioticakuur te behandelen, maar hoe eerder u erbij bent, hoe gemakkelijker en sneller de behandeling aanslaat. Noteer daarom in uw agenda wanneer de arts op de Spoedeisende Hulp de teek heeft verwijderd. Controleer de volgende weken of u rond de plaats van de beet huiduitslag krijgt. Zet eventueel met balpen een ruime kring om de beet om te zien waar de teek heeft gezeten.   

Hoe kan ik een tekenbeet voorkomen?   

Het is verstandig om uzelf tegen tekenbeten te beschermen, zodat u geen risico loopt op het krijgen van de ziekte van Lyme. Als u de natuur in gaat, hoeft u slechts enkele voorzorgsmaatregelen te nemen om de kans op een tekenbeet te verkleinen:  

• Vermijd contact met struikgewas en hoog gras. Blijf op de paden.  
• Draag dichte schoenen, een lange broek en stop de broekspijpen in uw sokken. Draag een shirt met lange mouwen en een pet of hoed. Kinderen lopen meer kans op een tekenbeet door hun geringe lengte en doordat ze spelen in de natuur.  
• Begeeft u zich in een gebied waar veel teken zitten, smeer uzelf dan in met een insectenwerend middel dat DEET bevat (voor kinderen maximaal 20 procent DEET, voor volwassenen maximaal 50 procent).  

Controleer uzelf op tekenbeten   

Bent u in de natuur geweest, controleer dan uzelf en elkaar op tekenbeten. Kijk daarbij naar de huid en kleding. Teken hebben een voorkeur voor warme, vochtige plaatsen waar de huid dun is, zoals de liezen, knieholtes, oksels en buik. Bij kinderen worden ze ook vaak aangetroffen op het hoofd, in de hals, achter de oren en bij de haargrens.  

Hoe verwijder ik een teek?   

Als u een teek ontdekt, is het belangrijk deze zo snel mogelijk op een deskundige manier te verwijderen. Hoe korter de teek zich vol kan zuigen, des te kleiner is de kans op besmetting met de ziekte van Lyme. Als de teek binnen 24 uur wordt verwijderd, is de kans op besmetting vrijwel uitgesloten.   

• Gebruik voor het verwijderen van de teek een pincet waarmee u de teek goed kan vastpakken en niet fijn kan drukken. De drogist en apotheek verkopen speciale tekenpincetten.  
• Plaats het pincet zo dicht mogelijk op de huid en trek de teek met een loodrechte beweging uit de huid. Let erop dat u de teek niet platdrukt. Maak de teek hierna dood zodat hij zich niet opnieuw op iemand kan laten vallen.  
• Ontsmet het bijtwondje met alcohol 70% of jodiumtinctuur. Ontsmet het pincet met kokend water.  

Noteer de datum in uw agenda en let de komende tijd op de huid rondom de tekenbeet. Zet eventueel met balpen een ruime kring om de beet om te zien waar de teek heeft gezeten.   

Let op! Verdoof de teek voor het verwijderen niet met olie, alcohol, een brandende sigaret of andere middelen. De teek schrikt dan namelijk en spuugt zijn maaginhoud uit in de wond. De kans op besmetting is daardoor groter.  

Links

Teken in het buitenland   

Buiten Nederland komen teken voor die ook andere besmettelijke ziekten kunnen overbrengen. Krijgt u daarvan last, ga dan ook naar uw huisarts.   

Ook kunt u informatie vinden op de website van het RIVM en de plaatselijke GGD.