Mitralisklepstenose

Wat is Mitralisklepstenose?

Een mitralisklepstenose is een vernauwing van de hartklep tussen de linkerboezem en de linkerkamer van het hart (de mitralisklep, nr. 7 in onderstaande tekening).

Verschijnselen

Als er sprake is van mitralisklepstenose kunt u klachten krijgen van kortademigheid bij inspanning, kortademigheid bij platliggen, frequent ’s nachts plassen, vocht vasthouden (oedemen), hartkloppingen en hartritmestoornissen.

Oorzaak

De belangrijkste oorzaak van een mitralisklepstenose is acuut reuma -een infectieziekte veroorzaakt door een bacterie, vaak doorgemaakt op jonge leeftijd-, waarbij de mitralisklep door het ontstekingsproces langzaamaan aangetast kan raken. Door verlittekening en bindweefselvorming raakt de klep vernauwd. Een andere oorzaak is veroudering en verkalking van de mitralisklep.

Een arts kan met een stethoscoop constateren of er een ruisje bij het hart te horen is. Als dat zo is, kan er sprake zijn van een afwijking aan de hartklep. De diagnose wordt over het algemeen gesteld met behulp van een echo van het hart. Meestal is een echo van de buitenkant (transthoracale echo) voldoende. Soms is het nodig om aanvullend een inwendige echo te maken, dit noemen we een slokdarmecho. Hiermee kan de mitralisklep nog duidelijker in beeld worden gebracht en kan gekeken worden of deze geschikt is voor een ballondilatatie. Als er een indicatie is om een operatie uit te voeren, dan vinden er nog aanvullende voorbereidende onderzoeken plaats.

Welke behandelingen zijn er mogelijk?

Zolang de mitralisklepstenose nog niet ernstig is en/of u hiervan nog geen klachten ervaart, is het niet direct nodig om een behandeling in te stellen. U wordt wel goed onder controle gehouden. Dit noemen we ook wel watchfull waiting. De cardioloog bepaalt hoe vaak u voor controle moet komen en instrueert u bij welke klachten u zich vervroegd moet melden. Het kan zijn dat u dan plasmedicatie krijgt voorgeschreven om de klachten te verminderen. Daarnaast kan het zijn dat u bloedverdunners voorgeschreven krijgt. Dit is nodig als de linkerboezem erg verwijd is als gevolg van de mitralisklepstenose om stolselvorming (en daarmee een beroerte) te voorkomen.

Als er sprake is van een significante mitralisklepstenose en u ervaart daarvan klachten (of het hart gaat daardoor minder goed functioneren), dan is er een indicatie voor een ingreep.

Er zijn hiervoor grofweg twee opties:

1. Ballondilatatie (via de lies)
   Als de oorzaak van de mitralisklepstenose doorgemaakt acuut reuma betreft en er geen belangrijke lekkage is van de klep, dan is het soms mogelijk om de klep te behandelen met een ballondilatatie. Bij een ballondilatatie wordt via de lies een ballon ingebracht en deze wordt op de plek van de klep gebracht. Vervolgens wordt de ballon opgeblazen en hiermee worden de klepbladen weer van elkaar losgescheurd op de plekken waar deze verlittekend zijn. Dit kan ervoor zorgen dat de klep weer beter opengaat. Soms leidt dit er wel toe dat de klep gaat lekken.

2. Mitralisklepvervanging (via operatie) Als het niet mogelijk is om een ballondilatatie uit te voeren, dan kan de klep behandeld worden met een openhartoperatie. Een reparatie is meestal niet goed mogelijk in het geval van een mitralisklepstenose. Dit betekent dat de chirurg de klep meestal zal moeten vervangen.
   Er zijn dan twee mogelijkheden:
   - Biologische klep: Een biologische klep is meestal gemaakt van weefsel van een koe of een varken. Een biologische klep lijkt erg op een menselijke klep en hiervoor is het niet nodig om langdurig bloedverdunners te slikken (alleen soms in de eerste periode na de operatie). Aan de andere kant is de levensduur van dit type klep beperkt. Meestal gaan biologische kleppen ~15 jaar mee en moeten dan opnieuw vervangen worden. Afhankelijk van uw leeftijd en medische conditie kan dat te zijner tijd mogelijk middels een klepimplantatie via de lies.  
   - Mechanische klep: Een mechanische klep is gemaakt van metaal. Deze klep tikt elke keer bij het sluiten en u moet levenslang bloedverdunners gebruiken omdat er een grotere kans is op de vorming van bloedstolsels op een mechanische klep. Aan de andere kant is de levensduur van deze kleppen wel erg goed. Meestal gaat een mechanische klep een leven lang mee.

Welke specifieke nazorg kunnen we bieden bij deze aandoening?

Als uw mitralisklep middels een ballondilatatie behandeld wordt, dan is het herstel meestal vrij vlot. U mag meestal één of enkele dagen na de behandeling alweer naar huis als alles goed is gegaan. U komt in het eerste jaar meerdere keren voor controle, daarna bepaalt uw cardioloog hoe vaak u voor controle moet komen.   
Als uw mitralisklep middels een operatie vervangen wordt, dan moet u daar eerst van herstellen en blijft u nadien onder controle. De opname na de operatie duurt gemiddeld 5-7 dagen als alles verder goed is gegaan. U wordt verwezen naar hartrevalidatie om weer op conditie te komen, dit start ongeveer 3-4 weken na de operatie.

Het eerste jaar na de operatie wordt u meestal gecontroleerd door een verpleegkundig specialist die gespecialiseerd is in de postoperatieve zorg. Ook kan het zijn dat u een box mee naar huis krijgt met daarin meetapparatuur zoals een bloeddrukmeter en een stappenteller waarmee u zelf uw herstel in de gaten houdt. Na dat eerste jaar komt u weer bij uw eigen cardioloog voor controle. De frequentie van de controles hangt af van het type operatie dat u hebt ondergaan en hoe het met u gaat.

Behandelteam

Het behandelteam bestaat uit een cardioloog en een cardiothoracaal chirurg. Daarnaast is er een belangrijke rol voor de verpleegkundig specialist die u nauwkeurig controleert rondom de operatie.

Links

De website hartklep.keuzehulp.nl geeft u praktische informatie over hartklepafwijkingen, hartklepprothesen en de operatie.

Als u aan uw mitralisklep geopereerd moet worden, dan kunt u op deze website de 'Hartklepkeuzehulp' doorlopen. Met behulp van deze keuzehulp leert u meer over de verschillende hartklepprothesen en wat dat voor u persoonlijk betekent. Zo kunt u goed geïnformeerd samen met uw arts een keuze maken.