Hyperthyreoïdie door een toxisch multinodulair struma

Wat is Hyperthyreoïdie door een toxisch multinodulair struma?

Struma is een vergroting van de schildklier. Soms gaat het struma gepaard met een toegenomen schildklierhormoonproductie (hyperthyreoïdie) en spreekt men van een toxisch multinodulair struma.

Verschijnselen

Een toxisch multinodulair struma kan klachten geven door overschot aan schildklierhormoon en door toenemende groei van het struma. 

Klachten van hyperthyreoïdie kunnen zeer divers zijn. De klachten die kunnen ontstaan zijn hartkloppingen, kortademigheid bij inspanning, gewichtsverlies bij onveranderde ofwel toegenomen eetlust, vermoeidheid, voorkeur voor koude omgeving, gejaagdheid, frequente ontlasting of diarree en een ander menstruatiepatroon. 

Wanneer het struma zeer groot is kan dit leiden tot slik- en in zeldzame gevallen tot ademhalingsproblemen wanneer het struma zich in de borstholte bevindt.

Hoe wordt toxisch multinodulair struma gediagnosticeerd? 

Om vast te stellen of u een multinodulair struma heeft, zal uw arts de grootte en vorm van de schildklier eerst beoordelen. Vervolgens zal het schildklierhormoongehalte in het bloed worden bepaald. 

Daarbij zullen de spiegels van TSH (thyroïd stimulerende hormoon) en het vrije schildklierhormoon T4 worden bepaald. Wanneer er sprake is van een te snel werkende schildklier zal het plasmagehalte van TSH laag (onderdrukt) zijn en van het vrije T4 verhoogd zijn. 

Wanneer een te snel werkende schildklier is vastgesteld zal de oorzaak hiervan moeten worden achterhaald. Hierbij wordt een lage dosis radioactieve vloeistof (technetium of jodium) in de bloedbaan toegediend waarna een schildklierscan wordt gemaakt. Deze stof wordt door de schildklier opgenomen waarna de vorm en werking van uw schildklier kan worden beoordeeld. Vanuit het verdelingspatroon van de radioactieve vloeistof is het mogelijk af te leiden welke schildklieraandoening de hyperthyreoïdie veroorzaakt. Er zijn geen bijwerkingen of risico’s aan het onderzoek verbonden.

Welke behandelingen zijn er mogelijk?

Hoe wordt het toxisch multinodulair struma behandeld? 

Een toxisch multinodulair struma wordt bij voorkeur behandeld met radioactief jodium. Voorwaarde is dat de schildklier voldoende jodium opneemt. Omdat het enige tijd duurt totdat deze behandeling aanslaat worden bij hoge schildklierhormoonspiegels in het bloed vaak tijdelijk schildklier remmende medicijnen voorgeschreven. Behandeling met radioactief jodium leidt tot zowel een verkleining van het struma als tot een afname van de snel werkende schildklierfunctie. Soms zijn meerdere behandelingen nodig om het gewenste resultaat te verkrijgen. Voor deze behandeling is vaak een korte opname op de afdeling nucleaire geneeskunde nodig. Over de behandeling zelf ontvangt u nog extra informatie van deze afdeling. Tijdens de opname mag u geen bezoek ontvangen. Behandeling met radioactief jodium heeft bij ongeveer de helft van de patiënten een te traag werkende schildklierfunctie (hypothyreoïdie) als gevolg. De hypothyreoïdie kan met schildklierhormoon tabletten (levothyroxine, T4) worden behandeld. 

Indien een behandeling met radioactief jodium niet mogelijk is, is een operatieve verwijdering van de schildklier mogelijk.

Zwangerschap 

Tijdens zwangerschap mag er geen behandeling of diagnostiek plaatsvinden met radioactiviteit. De behandeling kan dan bestaan uit medicijnen of operatieve verwijdering van de schildklier.

Contact

Verdere vragen? 

Deze folder zal mogelijk niet antwoord geven op al uw vragen. U kunt met uw overige vragen altijd terecht wanneer u een afspraak heeft bij uw behandelend specialist. 

Contactinformatie 

Leids Universitair Medisch Centrum Polikliniek Endocrinologie.