Spoedeisende hulp LUMC komt met mobiele hartritmebewaking voor low care-patiënten

Mobiele monitoring heeft volgens SEH-arts Arjan Vos en SEH-verpleegkundige Jennifer Smit-Pinkse twee grote voordelen ten opzichte van de traditionele manier van hartbewaking. Eén, het levert bewegingsvrijheid op voor de patiënt, omdat die niet meer op de kamer hoeft te blijven. En twee, er komt een kamer vrij voor een andere patiënt, waardoor meer mensen geholpen kunnen worden. De zorgverleners spreken dan ook van een “winwin-situatie”.

De mobiele monitor is een kastje met een zender dat de gebruiker in een tasje om de hals draagt. Het apparaat is met kabeltjes verbonden aan elektroden die met stickers op de borst van de patiënt zijn geplakt. De mobiele meter stuurt actuele informatie over het hartritme door naar een centraal bewakingspunt op de SEH, zoals dat ook gebeurt bij patiënten die aan de vaste hartbewaker liggen. Ook krijgen medewerkers, net als bij vaste monitoring, een melding van de mobiele monitor zodra er een onregelmatigheid optreedt in het hartritme van de patiënt.

Patiënten met pijn op de borstklachten

Verpleegkundigen en artsen beslissen wie in aanmerking komt voor de mobiele hartbewaker. Daarvoor zijn enkele vereisten en veiligheidscriteria vastgesteld. “Op dit moment gaat het om een kleine groep patiënten, die pijn op de borstklachten hebben”, zegt Smit-Pinkse.

Als een patiënt binnenkomt op de SEH, krijgt die in eerste instantie altijd een bed op een reguliere of zogeheten highcare-kamer toegewezen. Daar sluit een verpleegkundige iemand aan op een vaste monitor die het hartritme registreert en bewaakt. Bij de patiënt wordt ook bloed afgenomen. “Als de eerste bloedwaarden laag zijn en we denken dat er niets ernstigs met de patiënt aan de hand is, dan kunnen we iemand na een uur overzetten op mobiele monitoring”, legt de verpleegkundige uit.

Een als huiskamer ingerichte lowcare-lounge

Vervolgens mag de patiënt van de kamer af, in afwachting van de bloeduitslagen uit het laboratorium, wat gemiddeld zo’n anderhalf uur duurt. In de tussentijd kunnen mobiel gemonitorde patiënten zelf rondlopen, naar de wc of plaatsnemen in de lowcare-lounge op de SEH, een als huiskamer ingerichte ruimte met relaxte stoelen, een leestafel, een tv, planten en koffie- en theevoorzieningen. “De ruimte is voor mensen die al gezien zijn door een arts en bijvoorbeeld wachten op een uitslag of onderzoek, voordat ze naar huis mogen”, zegt Smit-Pinkse. “De lounge wordt niet gebruikt als reguliere wachtkamer.”

Het is niet de bedoeling dat patiënten met een mobiele hartbewaker de SEH verlaten. De apparaten hebben namelijk (nog) geen track-and-trace-systeem. Even naar het ziekenhuisrestaurant gaan bijvoorbeeld, is er dan ook niet bij. Vos: “Daarmee zou je het doel voorbijschieten. Stel iemand krijgt daar een ritmestoornis, dan kunnen we er niet snel bij zijn.” Daarom is het bewegingsgebied afgebakend rond de lowcare-lounge. Daardoor kunnen zorgverleners een patiënt altijd snel vinden, mocht er iets mis zijn.
[Het artikel gaat verder onder de foto]

De lowcare-lounge op de SEH.

Patiënten voelen zich minder ziek

Het gebruik van mobiele monitoring begon eerder dit jaar als proef op de tijdelijke SEH-afdeling van het LUMC. Tijdens deze pilot vulden patiënten en zorgverleners vragenlijsten over hun ervaringen in. Beide groepen bleken unaniem enthousiast te zijn over de nieuwe manier om het hart te bewaken. Vanwege dit succes is de optie om voor mobiele monitoring te kiezen overgenomen op de nieuwe SEH-afdeling, die afgelopen 8 oktober geopend is.

Uit de enquête bleek ook dat de meeste mensen zich minder ziek voelden, nadat ze waren overgegaan op de mobiele monitor. Volgens Vos komt dat doordat een bed ervoor kan zorgen dat iemand zich zieker voelt dan die in werkelijkheid is. “Vaak gaat het om relatief jonge mensen die zich behalve de pijn op de borstklachten niet ziek voelen. Zij worden ineens op een bed gelegd en aangesloten op de vaste monitor, waardoor ze de kamer niet meer af kunnen en op een bel moeten drukken als ze bijvoorbeeld naar het toilet moeten. Terwijl ze in principe nog in prima in staat zijn om zelf rond te lopen”, zegt de arts. Met mobiele monitoring wordt door de zelfstandigheid van de patiënt ook minder beroep gedaan op de zorgverleners, waardoor laatstgenoemden weer inzetbaar zijn bij andere patiënten.

Volgens Smit-Pinkse kan mobiele monitoring ook net het stapje zijn dat mensen hun vertrouwen teruggeeft, voordat ze naar huis mogen. “Normaal lag iemand altijd in een bed op het moment dat die persoon 'alle uitslagen zijn goed, u mag naar huis' hoorde. Die overgang voelde voor sommige mensen best groot aan”, aldus de verpleegkundige.

Altijd een bed beschikbaar als back-up

Mocht een patiënt met mobiele hartbewaker zich ineens toch niet goed voelen, dan is er voor hen altijd direct een plek met een bed beschikbaar waar ze weer aangesloten kunnen worden op een vaste monitor. “Maar tot nu toe is zo’n situatie nog niet voorgekomen”, zegt Vos.   

Samenwerking met afdeling Medische Technologie

Het project rond mobiele monitoring is een samenwerking tussen de SEH en de afdeling Medische Technologie van het LUMC. Laatstgenoemde heeft in de eerste fase van het project een inventarisatie gedaan naar verschillende mobiele monitoringssystemen die op de markt beschikbaar zijn. Zo zijn er ook systemen die om de pols of op de bovenarm worden gedragen. Ook zijn er verschillen in wat de systemen allemaal kunnen meten.

Om een goede keuze te maken, hebben enkele fabrikanten hun apparaten gedemonstreerd in het LUMC. Uiteindelijk heeft Medische Technologie een advies gegeven voor een specifieke mobiele monitor, die het beste aansluit op de behoeften van de SEH. Deze keuze is vervolgens goed door de SEH ontvangen.

Mobiele hartbewaking wordt ook al op andere plekken in het ziekenhuis gebruikt. Ook buiten het LUMC gebeurt dat, maar nog niet op SEH’s.