“Ouders kunnen hun kind vasthouden terwijl ik de beademing controleer of medicijnen toedien”

Wie: Debbie Knetsch (34)
Functie: verpleegkundig expert IC, lactatiekundige IBCLC
Afdeling: Neonatale Intensive Care Unit (NICU)
Bij het LUMC sinds: 2012

Wie of wat heeft jou geïnspireerd om verpleegkundige te worden?

“Na de middelbare school wist ik nog niet zeker wat ik wilde worden en dacht ik: misschien is werken als verpleegkundige iets voor mij. De opleiding hbo Verpleegkunde paste inderdaad goed bij me en daarna heb ik nooit meer getwijfeld. Na het hbo deed ik met vijf andere meiden een traineeship Neonatologie bij het LUMC. Daarna haalde ik mijn diploma voor IC-verpleegkundige Neonatologie. Op mijn 21^e begon ik bij het LUMC en ik werk hier nog steeds met veel plezier.”

Welke patiënt heeft het meeste indruk op je gemaakt en ben je nooit vergeten?

“Op de Neonatale Intensive Care zijn de baby’s soms zo ziek dat ze komen te overlijden en dat maakt veel indruk. Een paar jaar geleden verzorgde ik wekenlang een klein meisje. Ik had een leuke klik met beide ouders. Ze hadden veel pogingen gedaan om zwanger te worden en dit kind was enorm gewenst. Ik heb met de ouders mee zitten hopen en bidden, maar uiteindelijk redde de baby het niet. Een jaar later kregen zij een gezonde zoon. Hij lag een dag bij ons op de afdeling en mocht gelukkig snel naar huis. Het was fijn om elkaar weer terug te zien.”

Op de Neonatale Intensive Care heeft elke baby een eigen kamer. Wie liggen er allemaal in de kleine bedden?

“Vooral premature baby’s, die na 24 tot 32 weken zwangerschap zijn geboren. Verder is ons ziekenhuis gespecialiseerd in de behandeling van baby’s met het tweeling-transfusie syndroom, rhesus antagonisme en aangeboren hartafwijkingen. Meestal zorg ik de hele dag voor een of twee baby’s. Ouders probeer ik zoveel mogelijk bij de verzorging te betrekken. Zij kunnen bijvoorbeeld hun kind vasthouden, zodat het zich veilig voelt, terwijl ik de beademing controleer of medicijnen toedien. Ik stimuleer ook dat ouders vanaf dag één met hun kind buidelen. Dat is goed voor de binding en de gezondheid van het kind.”

Jij ontwikkelde samen met collega’s ‘het familiebord’. Voor dat idee kreeg je de LUMC Jaarprijs Zorg 2024.

“Het doel van het familiebord is ouders zoveel mogelijk betrekken bij de zorg. Ook willen we de samenwerking tussen ouders en het Neonatale Intensive Care-team optimaliseren. Ouders kunnen op het familiebord aangeven hoe laat ze komen en welke zorgtaken ze al zelf kunnen doen. Het familiebord is samen met ouders ontwikkeld. Het kopje ‘gezinssamenstelling’ op het familiebord was bijvoorbeeld een idee van een moeder. Zo weten wij waar het kindje deel van uitmaakt en voor ouders is dit een extra bevestiging dat ze met elkaar een eenheid vormen.”

Wat schrijven jullie nog meer op het familiebord?

“Op het familiebord is ruimte voor de verpleegkundige om te schrijven en voor de ouders. Verpleegkundigen noteren onder andere het gewicht, de hoeveelheid voeding en gesprekken die plaatsvinden. Ouders kunnen opschrijven of ze blijven slapen, wat hun dagprogramma is en hoe laat ze willen buidelen. Verder hebben we magneetjes met mijlpalen ontwikkeld die een plek krijgen op het bord en die ouders later mee naar huis kunnen nemen: 'Ik weeg een kilo!', 'Ik heb gebuideld' en 'Eerste keer aan de borst'.”

Naast NICU-verpleegkundige ben je ook lactatiekundige in het Geboortehuis van het LUMC.

“Ik vond het altijd al leuk om moeders te begeleiden bij de borstvoeding. In 2022 kon ik de opleiding tot lactatiekundige IBCLC (International Board Certified Lactation Consultant – red.) volgen. Mijn dochters waren toen nog klein, dus dat betekende veel studeren in de avonduren. Mijn man zei: ‘Ik ga je helpen, want dit wil je al heel lang.’ Hij pakte thuis meer taken op en ging minder werken. Hij werkt op de afdeling Radiologie in het LUMC en maakt ook wel eens foto’s bij kinderen op mijn afdeling. Ik vind het fijn dat hij weet wat ik doe. Soms is dat wel eens lastig om uit te leggen aan mensen die niet in een ziekenhuis werken.”

Hoe was het om zelf moeder te worden en op de Neonatale Intensive Care te werken?

“Omdat ik veel prematuren zie, vond ik zwanger zijn best spannend. Ik wilde ook niet thuis bevallen en kreeg mijn beide kinderen in het Geboortehuis van het LUMC. Alles wat ik als verpleegkundige meemaak op de Neonatale Intensive Care, maakt dat ik extra dankbaar ben voor het krijgen van gezonde kinderen. Aan het einde van mijn zwangerschap voelde ik me wel eens schuldig tegenover andere moeders die prematuur waren bevallen. Omdat ik nog wel zwanger mocht zijn. Het was echter nooit een probleem en ouders reageerden er altijd heel fijn op.”

Je helpt ouders in een heftige periode in hun leven.

“Het is voor hen inderdaad een levensveranderend moment. De ene dag zit de moeder nog op kantoor, en de andere dag is ze bij ons. Op de afdeling ervaren we samen hoge pieken en diepe dalen. Ik begeleid ouders tijdens het gehele proces. Van een onzekere, instabiele fase naar een vaak stabielere situatie, waarin ze steeds meer kunnen betekenen in de zorg voor hun kind. Ook wanneer de situatie dit nog niet toelaat, proberen we ouders te betrekken. Dat kan al met een hand in de couveuse. Vaak betekent dit al veel voor ouders.”