Een nieuw raamwerk voor neurochirurgische innovatie

Op basis van een uitgebreide literatuurstudie beschrijft Ivo Muskens een nieuw raamwerk dat een meer gestructureerde methode biedt voor neurochirurgische innovatie. Muskens verdedigt zijn proefschrift op 1 april.

Er zijn talloze voorbeelden van succesvolle neurochirurgische innovaties, zoals het uitvoeren van hersentumoroperaties bij patiënten die bij bewustzijn zijn of het toepassen van minimaal invasieve technieken waarbij een katheter via de lies wordt ingebracht om aneurysma's, verwijding van bloedvaten, te behandelen. Veel van deze innovatieve technieken en hulpmiddelen zijn echter niet op een systematische manier ingevoerd. 

"Het gebrek aan structuur in deze setting is deels te wijten aan de lage incidentie, hoge belasting en grote diversiteit van neurochirurgische aandoeningen", zegt Mukens. Daardoor kunnen deze procedures leiden tot een breed scala aan praktische en ethische dilemma's, van patiëntveiligheid tot het toezicht op medisch onderzoek. "Dit proefschrift stelt een nieuw raamwerk voor ethische en systematische neurochirurgische innovatie voor, op basis van meerdere factoren, waaronder onderzoeksmethodologieën, bestuursmechanismen, en bestaande kaders."

Potentiële dilemma's

Door uitgebreid literatuuronderzoek stelde Muskens vast dat veel recente innovaties binnen de neurochirurgie op een relatief ongestructureerde manier plaatsvonden. Hij legt uit dat deze vaak tot stand komen in een grijs gebied tussen onderzoek en klinische zorg, waarvoor momenteel geen specifiek toezichtsmechanisme bestaat. "Chirurgen kunnen het bijvoorbeeld nodig vinden om tijdens een operatie te innoveren.” Hij benadrukt dat methodes die die structuur niet hebben, verschillende ethische principes, waaronder wetenschappelijke validiteit, risico-batenverhouding, geïnformeerde toestemming en patiëntveiligheid, kunnen schaden. "Het is daarom voor alle betrokken partijen, van fabrikanten van hulpmiddelen, regelgevende instanties, chirurgen tot aan patiënten, van essentieel belang om innovatieve technologieën en procedures een systematische en ethische klinische introductie te laten ondergaan. "

Bestaande systemen

Bestaande raamwerken, zoals de 'Idea, Development, Exploration, Assessment, Long-term' (IDEAL) studie of 'learning health systems' (LHS), zijn voorgesteld om medische professionals de nodige houvast te bieden voor goede innovatie. Muskens stelt dat ze binnen de neurochirurgie beperkt toepasbaar zijn. "Niet alle aspecten van IDEAL zijn haalbaar in de huidige vorm, en implementatie van het LHS gaat gepaard met specifieke ethische uitdagingen.” Toch gaven deze mechanismen Muskens de onderliggende structuur voor het nieuwe kader dat in zijn proefschrift wordt besproken. "Zo zijn geïnformeerde toestemming, ethische goedkeuring en rigoureuze rapportage van uitkomsten belangrijke elementen van het IDEAL-raamwerk, die de kwaliteit van zowel experimentele als alternatieve neurochirurgische studies kunnen verbeteren.”  

Nieuw kader

Muskens verkent zowel ethische als praktische manieren waarop neurochirurgische innovaties verbeterd kunnen worden en stelt een nieuwe aanpak voor die voortbouwt op eerdere mechanismen. "Dit nieuwe raamwerk is gebaseerd op aangepaste versies van IDEAL en LHS, waarbij tegelijkertijd wordt gedacht aan het verzamelen van grootschalige kwalitatieve gegevens, methodologisch verantwoord onderzoek en een juiste waardering van de systematische invoering van technieken en instrumenten." Hij benadrukt: "Uiteindelijk zal dit ook helpen om de patiëntuitkomsten op de meest efficiënte manier te verbeteren.”