Nieuwe hoogleraar Alfred Vertegaal zoomt in op SUMO-eiwitten

Het is geen makkelijk vakgebied, dat geeft Vertegaal graag toe. “Ik zeg tegen kandidaat-promovendi: Als je snel een doctorstitel wilt, dan moet je niet aan SUMO-eiwitten gaan werken. Maar als je van een uitdaging houdt, dan ben je welkom.” SUMO staat voor Small Ubiquitin-like MOdifier, en het zijn kleine eiwitten die worden vastgemaakt aan andere eiwitten in de celkern. Op die manier beïnvloeden ze processen in de cel, zoals celdeling en transport. 

Gigantisch netwerk

De ingewikkeldheid van SUMO-onderzoek zit hem volgens Vertegaal in het feit dat SUMO kan binden aan- voor zover we nu weten- meer dan duizend eiwitten. Maar hoe kom je erachter wat de rol is van elk los eiwit? Samen vormen ze een gigantisch netwerk dat de cel draaiende houdt. “Ik vergelijk het wel eens met het radarwerk in een ouderwetse klok. Als een radar niet goed werkt, heeft dat gevolgen voor de hele klok”, aldus de hoogleraar. 

In 2017 kreeg hij een Vici-subsidie om uit te zoeken aan welke eiwitten SUMO bindt en hoe deze SUMOylering samenwerkt met andere veranderingen aan eiwitten zoals fosforylering. Dit onderzoek zet Vertegaal nu voort binnen zijn nieuwe leerstoel. “Aan de ene kant werken we aan het ontdekken van nieuwe eiwitten waar SUMO aan bindt, en aan de andere kant kijken we naar grotere netwerken van meerdere posttranslationele modificaties. En hoe kunnen we deze kennis gebruiken om tumorgroei te remmen?” 

Compliment aan onderzoeksgroep

Om antwoorden te vinden op deze vragen heeft Vertegaal een getalenteerd en divers team om zich heen verzameld. Hij werkt met celbiologen en biochemici, maar ook met bio-informatici en massaspectrometrie-experts – de methode die hij veel gebruikt. “Dat vind ik juist mooi, om iedereen goed met elkaar te laten samenwerken. Iedereen werkt aan zijn of haar eigen onderdeel, maar ook aan ons gezamenlijke doel. Onderzoek is teamwork en ik zie deze benoeming als compliment aan mijn hele onderzoeksgroep.”